Verwonder je over het grote en het verre boven je hoofd. Droom weg bij het onbekende. Maak het vertrouwd aan jezelf
Relativeer ‘het zijn’ hier op Aarde. Wat weten we zeker?
De aangeboden lezingen geven op een gestructureerde wijze een goed inzicht in minder toegankelijk wetenschappelijke onderwerpen. Het geeft, waar van belang, ook niet ‘mainstream’ inzichten, en stof tot nadenken voor jezelf. De webinars zijn via een weblink thuis te volgen.
Tip: Stuur je ’30 minuten webinar’ voorstel via het contactformulier.
wo 11 Dec 2024, aanvang 20:00 - Vorming van complexe en organische moleculen in de ruimte (30 minuten Webinar)
Organisator: ImagineAbove
Spreker: Martijn van Gelder (Universiteit Leiden)
Omschrijving: Op de aarde kunnen we goed zien hoe complex moleculen kunnen worden met als bekendste voorbeelden DNA en eiwitten. Maar waar is het eigenlijk allemaal begonnen? Hoe complex kunnen moleculen in de ruimte worden voordat er een planeet is gevormd?
wo 15 Jan 2025, aanvang 20:00 - Planetaire nevels (30 minuten Webinar)
Organisator: ImagineAbove
Spreker: Rob van den Berg
Hier komt de tekst binnenkort.
do 30 Jan 2025, aanvang 20:00 - Praktijkgerichte cursus: ‘de Maan’ (met je ogen) (60 minuten Webinar)
Organisator: ImagineAbove
Docent: Robert de Jong
Cursusprijs per persoon voor 4 avonden en begeleiding van de practica: €50.00 (50% korting als je zoon of dochter ook meedoet)
De Maan staat je leven lang al boven je hoofd. Toch heb je er niet veel ervaring mee. Ontdek dan het neusje van de zalm over deze Maan. In dit vierdelige cursusprogramma raak je meer betrokken bij de Maan. Ontdek buiten dat de Maan niet altijd even hoog staat in het zuiden. Leer buiten de schijngestaltes van de Maan te voorspellen. Voorspel waar de Maan over een uur, of juist morgenavond, staat t.o.v. de sterren. Maak met je mobiel foto’s van geologische structuren op de Maan, die vooraf in de on-line maanatlas opgezocht zijn. Daarvoor is gedetailleerde kennis van de schijngestalte van de Maan een vereiste. ImagineAbove organiseert voor jou een avond de telescoop die je daarvoor kunt gebruiken.
Deze vierdelige Webinar vormt het theoretische gedeelte van de cursus. De praktijkopdrachten worden zelfstandig tussen de Webinars uitgevoerd, en bij aanvang van de volgende Webinar met elkaar doorgesproken.
De cursus wordt afgesloten met een eindpresentatie per deelnemersgroep. Juist daarom is de cursus uitstekend geschikt in de vorm van een ‘ouder-kind’ relatie. De cursus wordt afgesloten met het uitdelen (of opsturen) van het cursuscertificaat.
Elke lesavond wordt afgesloten met een interactieve, ludieke, maar tegelijk leerzaam spel op internet.
Elke deelnemer krijgt vooraf het cursusboek opgestuurd in pdf-formaat.
Inhoud van de eerste cursusavond: Waarnemen van de Maan (met je ogen)
De Maan komt niet altijd op dezelfde plaats op en ook niet elke dag op hetzelfde tijdstip. Ook komt de Maan in het zuiden niet altijd even hoog aan de hemel. In de winter is dit hoger dan in de zomer. Om de Maan met het ongewapende oog of met een verrekijker waar te kunnen nemen, is het goed om vooraf te weten wanneer en waar de Maan aan de hemel staat en welke schijngestalte er dan zichtbaar is.
do 27 Feb 2025, aanvang 20:00 - Praktijkgerichte cursus: ‘de Maan’ (met je verrekijker) (60 minuten Webinar)
Organisator: ImagineAbove
Docent: Robert de Jong
Kennisniveau: Beginner (niveau 2)
Inhoud van de tweede avond: Waarnemen van het maanoppervlak (met de verrekijker)
Iedereen heeft wel eens met het blote oog naar de Maan gekeken. Je ziet dat de Maan verdeeld is in donkere en lichte vlekken. Vaak wordt er in deze vlekken ook een gezicht herkend, maar dat is gezichtsbedrog. Het zijn bergen en vlaktes. Met een verrekijker worden deze structuren maar ook de grootste kraters zichtbaar als witte vlekken.
Na het bestuderen van deze leereenheid kun je:
- Noemen wat de kleinste details (in km) op het maanoppervlak zijn die je met het ongewapende oog, of juist met een amateur telescoop nog kunt zien.
- Noemen hoe groot een geologische type op het maanoppervlak minstens moet zijn (in km) om deze met het ongewapende oog, of juist met een amateur telescoop te kunnen zien.
- Noemen welke 13 geologische types er op de Maan bestaan.
- Noemen welke vijf plekken op de Maan je met het ongewapende oog moet kunnen zien.
- Uitleggen wat een geologische type is.
- Uitleggen wat de terminator is.
- Uitleggen wat maanstralen zijn.
- Uitleggen hoe je te werk gaat om met een telescoop de geologische types op de Maan te vinden.
Meld je aan bij de eerste Webinar. Je wordt dan uitgenodigd voor alle vier de Webinars. Lees de samenvatting en bekijk het kennisniveau van elke Webinar, zodat je kunt inschatten welke Webinar voor jou voldoende nieuwe kennis zal geven.
do 27 Mrt 2025, aanvang 20:00 - Praktijkgerichte cursus: ‘de Maan’ (met je telescoop) (60 minuten Webinar)
Organisator: ImagineAbove
Docent: Robert de Jong
Kennisniveau: Kenner (niveau 3)
Inhoud van de derde avond: Waarnemen van het maanoppervlak )met de telescoop)
Met een kleine telescoop kijk je al je ogen uit als je naar de Maan kijkt. Je ziet honderden kraters en vlaktes met soms mooie details. Er valt dan zoveel op de Maan te zien dat je op ‘ontdekkingsreis’ kunt gaan. De ene krater is prachtig diep en rond. De andere is groot met een centrale piek en terraswanden. Ook zijn er kraters waarvan een deel van de wand niet meer zichtbaar is.
Dit blijft mooi om te zien maar op een gegeven moment zit je aan je grenzen, daar je niet weet wat er allemaal te koop is op de Maan. Het lijkt dat je dan alles wel gezien hebt. Pak dan de maanatlas erbij en laat je leiden door de voorbeelden die gegevn worden. Dan gaat er opnieuw een wereld voor je open.
Na het bestuderen van deze leereenheid en het bijbehorende waarnemen buiten kun je:
- Alle soorten geologische types op de Maan vinden.
Meld je aan bij de eerste Webinar. Je wordt dan uitgenodigd voor alle vier de Webinars. Lees de samenvatting en bekijk het kennisniveau van elke Webinar, zodat je kunt inschatten welke Webinar voor jou voldoende nieuwe kennis zal geven.
wo 16 Apr 2025, aanvang 20:00 - Micrometeorieten (30 minuten Webinar)
Organisator: ImagineAbove
Spreker: Astrid Eeuwes
Jaarlijks valt er tonnen buitenaards materiaal op onze aarde. Variërend van kleine stofdeeltjes tot de wat grotere exemplaren. De kleinste steentjes die veelal kleiner zijn dan 0,5 mm kun je overal terugvinden, zelfs op je eigen dak of dakgoot. Leer hoe Astrid Geurts Eeuwes een onderzoek startte dat verrassende ontdekkingen opleverde. Ze zal alle tips en tools aanreiken om eenieder enthousiast te maken om zelf ook op zoek te gaan naar stardust. Met een microscoop kan het publiek kennismaken met deze bijzondere steentjes uit de ruimte. Men kan zelf de wondere magnetische microwereld bekijken. Een welkome aanvulling op de lezing.
do 24 Apr 2025, aanvang 20:00 - Praktijkgerichte cursus: ‘de Maan’ (Master Class) (60 minuten Webinar)
Organisator: ImagineAbove
Docent: Robert de Jong
Kennisniveau: Kenner (niveau 3)
Proeve van bekwaamheid uitvoeren met een telescoop, waarbij al je nu opgebouwde kennis van pas komt. Elke groep laat de met de mobiel gemaakte foto’s zien tijdens hun eindpresentatie.
Meld je aan bij de eerste Webinar. Je wordt dan uitgenodigd voor alle vier de Webinars. Lees de samenvatting en bekijk het kennisniveau van elke Webinar, zodat je kunt inschatten welke Webinar voor jou voldoende nieuwe kennis zal geven.
Bekijk een of meer ’30 minuten Webinars’ in het archief voor het eerst of opnieuw.
Meteorologie
30 minuten Webinars:
Als de Zon zich laat zien en het is niet geheel onbewolkt, dan moet je eens opletten wat je allemaal in de dampkring met je ogen kunt zien. De regenboog is het mooiste en meest bekende voorbeeld van zo’n optisch verschijnsel, maar er zijn er veel meer. Heb daar weet van. Wordt er alert op, en ga het meemaken, meer dan nu.
Met je ogen kun je komende zomer met gemak de regenboog en de zonsondergang bekijken. Maar dat geldt net zo goed voor het gouden en blauwe uur en de bijbogen links en rechts van de Zon. Minder vaak komen de zonnezuil voor. En wie weet zie je ook nog de groene flits, het heiligenschijn en de kleine kring / halo om de Zon.
Planeetonderzoek
30 minuten Webinars:
Het zonnestelsel wordt veelal uitgelegd aan de hangt van een opsomming van feiten per planeet. In deze webinar wordt juist de planeten en de manen ingedeeld in types. Hierdoor ontstaat er meer inzicht over de ontstaansgeschiedenis van het zonnestelsel.
Het noorderlicht is eens in de 11 jaar meer dan normaal te bewonderen, en dat is het geval in 2024. Wat is dit voor verschijnsel? Geef me eens wat praktische tips om dit met mijn mobiel te fotograferen. Om te beginnen kun je je natuurlijk aanmelden bij het Noorderlicht 2024 WhatsAPP kanaal. Krijg een melding als het binnen uren gaat gebeuren.
Pluto was altijd al een vreemde eend in de bijt, als planeet. Hij is veel kleiner dan de maan, heeft een langgerekte baan die hem van 4,5 miljard tot 7,5 miljard km van de zon brengt, geheel in de Kuipergordel. En die baan is ook nog eens 17º geheld en geheel bepaald door de ijsreus Neptunus.
Astrofysica
30 minuten Webinars:
De supernova is niet een nieuwe ster, zoals we vroeger dachten, maar een stervende ster die in een voor mensen onbevattelijk grote explosie tijdelijk extreem veel licht geeft. De lichtkracht is in een paar dagen tijd 100 miljard keer de lichtkracht van onze Zon. Ontdek de oorzaak van deze explosie. Begrijp het hele proces van het begin tot het einde waarbij er uiteindelijk een supernovarestant (SNR) ontstaat en te zien is. Waar kun je met een telescoop mooie voorbeelden van supernovarestanten terug vinden. In het centrum van de SNR ontstaat een nazaat van de oorspronkelijke ster: de neutronenster, of een stellair zwart gat.
Sterren lijken menselijk bezien onveranderlijk aan de nachthemel te staan. Toch kent elke ster een wordingsgeschiedenis en een toekomst. Waaruit bestaat dit proces? Hoe weten we dat?
Sterren zijn niet altijd even helder. Zo kondigen astronomen aan dat de ster T Coronae Borealis (T CrB) in het zomersterrenbeeld Noorderkroon hoog aan de hemel voor september ineens zichtbaar wordt voor het blote oog. De ster wordt zo helder als de poolster. Dat gebeurt eens in de 80 jaar. Ook dit keer hebben de astronomen al weer de voortekenen gemeten. Het kondigt zich aan. Wil je een keer ervaren dat sterren niet altijd even helder zijn, dan is T CrB in 2024 je kans. Ontdek hoe dit sterrenbeeld er nu uit ziet en bekijk het opnieuw (of maak een foto) als het gebeurd is. Hoor welke ervaringen er de afgelopen eeuwen waren met deze ster. Dat betreft de mythologie maar ook de plotselingen helderheidsveranderingen. Begrijp wat er bij die ster op 3000 lichtjaar afstand gebeurt.
Ga het zien nadat je een alert kreeg vanuit het het Waarnemen (ImagineAbove) WhatsAPP kanaal.
De Zon staat voor jou aan de hemel en hoe meer hoe beter. Zeker in de zomer wil je daar buiten van genieten, maar wat is nu precies de Zon. De Zon is heet. Je mag er niet zomaar in kijken want dat is gevaarlijk voor je ogen, behalve bij de horizon dan. OK, de Zon is van gas, maar waardoor blijft dat gas bij elkaar. Gas gaat toch alle kanten op?
De Zon is een bijna perfecte gasbol; vergelijkbaar met een bal. Een bal is puntsymmetrisch. De bal ziet er aan de linkerkant hetzelfde uit als de rechterkant en de boven en onder en achterkant. Dat klopt alleen niet bij dat kleine ventiel. Dat is ook zo bij de Zon. De werking van de zwaartekracht van buiten naar binnen, en de kernfusie van binnen naar buiten zijn de oorzaak van die puntsymmetrie. Zolang er voldoende brandstof is in de Zon, gaat deze kernfusie maar door voor ons. De Zon is stabiel en gelukkig maar.
Toch heeft de Zon ook eigenschappen die niet puntsymmetrisch zijn. De zonnevlekken, maar ook de asrotatie zijn daar voorbeelden van. Dat moet dan een andere oorzaak hebben. Het duurt ongeveer 100.000 jaar voordat de warmte die de Zon in het centrum / de kern maakt, op de Aarde aankomt.
Tussen de explosies op het zonsoppervlak en de effecten die daarvan optreden op de Aarde zit het ruimteweer. Dat ruimteweer bepaald de risico’s op uitval van elektronica in satellieten; jouw navigatiesysteem (lees GPS), maar zelfs ook een complete energiecentrale. En ja het kan ook poollicht geven. Ook het KNMI houdt zich hiermee bezig in opdracht van de overheid. Ruimteweer is nog complexere materie dan de weersvoorspelling hier op Aarde zelf.
De kans op explosies op de Zon is afhankelijk van de zonnecyclus. In een periode dat de Zon rustig is, komen grote explosies die het ruimteweer bepalen niet veel voor. Maar in de eerst twee weken van mei 2024 waren er diversen per dag.
Dat ruimteweer wordt verder bepaald door het type explosie. Het is uit te rekenen of, en zo ja, wanneer die explosies aankomen. Soms zijn er diverse explosies na elkaar die gezamenlijk bij de Aarde aankomen en een gezamenlijk vergroot effect op de Aarde krijgen.
Kijk m.b.v. een Android APP wat voor weer het wordt op de Aarde.
De binnenkant van de Zon is mateloos complexe materie. Het is er super heet, waardoor het gas zich gedraagt als een plasma. Dat is een gas van geladen deeltjes. Met name in de convectiezone en de fotosfeer van de Zon is dit de bron van zonsexplosies als gevolg van de gasstromen die verward raken met het magneetveld van de Zon.
Je kunt niet onder de fotosfeer van de Zon kijken. Alles wat we weten van de binnenkant van de Zon is gebaseerd op computermodellen; het waarnemen van neutrino’s uit de kern van de Zon, en uit de wetenchap van de helioseismologie.
Tip: De ‘Summer school’: De puntsymmetrische hete gasbol is verplichte voorkennis die je op zak moet hebben. Het verhaal over de grote zonnevlekkengroepen geven frequenter poollicht begrijp je bijna helemaal.
Er zijn honderden sterren die niet altijd even helder zijn. Het is normaal dat dit gebeurt als een ster in de buurt van de horizon komt, maar dan is onze dampkring de ‘schuldige’ en niet de ster zelf. Algol is de ster die vanaf het najaar goed zichtbaar wordt in de avonduren. Er is geen beter voorbeeld van zo’n veranderlijke ster. De ster is makkelijk vindbaar met je ogen en het is geheel voorspelbaar wanneer de ster minder licht geeft. Je hoeft er menselijk bezien ook niet lang op te wachten.
- Onderwerpen die ter spraken komen zijn: Waar kun je de ster Algol vinden met je ogen dit najaar? Waardoor is deze ster niet altijd even helder? Waardoor is de helderheidschommelingen van deze ster zo voorspelbaar? Hoe weet ik wanneer de maxima en wanneer de minima zichtbaar zijn met mijn ogen? Hoe weet ik of ik een minimum of een maximum zie?
Kosmologie
30 minuten Webinars:
Toen het heelal nog jong was bestonden er veel Quasars. Dat zijn een soort ‘baby sterrenstelsels’. Geen één hemelobject geeft zoveel licht dan de Quasar. Wat is een quasar? Waardoor geeft dit zoveel licht? Waarom weten we dat dit sterrenstelsels in wording zijn?
De wetenschap is er vast van overtuigd dat het heelal ooit begonnen is en daarna tot de dag van vandaag steeds groter wordt. Zou je dan buiten aan kunnen wijzen waar dat heelal dan is begonnen? Zou het heelal ook een rand hebben?
Als het menselijk bezien eenvoudig aanwijsbaar was, dan was deze webinar overbodig om daar meer duidelijkheid over te krijgen.
Het is heel menselijk om in ruimte-termen te denken (3D) en dus ook je vragen te stellen met de veronderstelling dat alles ruimtelijk is. Einstein was de bedenker dat het universum alleen te begrijpen is als je naast ruimte ook een tijdsbegrip aan een bepaalde plaats in het heelal toekend (4D). Wat is dan het antwoord op beide vragen?
Al sinds mensenheugenis probeert de mens te begrijpen waar het heelal vandaan komt. Is het OOIT of NOOIT begonnen? Meer opties zijn er niet. Meer smaken zijn er niet. En toch geven beide scenarios alleen al filosofische vervolgvragen waar de mens niet meer uitkomt. In deze workshop in de vorm van een Webinar wordt uitgelegd waar je tegenaan loopt. Wetenschap laat ons in de steek, maar zelfs onze menselijke filosofie laat ons in de steek. Wat blijft er over? Het gewoon niet weten? Een externe actor in dimensies die niet de onze zijn?
De oerknaltheorie wordt meestal gebruikt om antwoord te geven waar het heelal vandaan komt. Het gaat ervan uit dat het heelal OOIT is begonnen. De oerknal heeft echter niets te maken met hoe het heelal begon, maar hoe het zich daarna ontwikkelde. Welke oplossingen heeft de wetenschap en de filosofie beschikbaar hoe dit heelal OOIT begon? Bestaat er wetenschap die toetsbaar is, want dat hoort bij de wetenschap.
Opmerking: De oerknaltheorie wordt niet besproken. Dat wordt als verondersteld beschouwd. Het gaat hier om het begin van de oerknal.
De wetenschap heeft zijn best gedaan om het ultieme begin van ons heelal in natuurwetten te vatten. Is ze dat gelukt, want anders komen ze niet verder dan dat de oorzaak van het heelal een trancedente bron had. Meer concreet: Het is ontworpen en hoe komt dan dan weer?
Het boek ‘Ontstaan van de tijd’ geschreven door de Belgische theoretisch natuurkundige en hoogleraar Thomas Hertog geeft diverse oplossingen die ontworpen zijn door wijlen Stephen Hawking. Ook komen de inflatietheorie en de quantumzwaartekrachttheorieën aan de orde.
Natuurkunde
30 minuten Webinars:
Materie bestaat niet als je het niet kan zien. 100 jaar geleden hebben wetenschappers ontdekt dat deeltjes niet bestaan als je niet meet waar ze zijn, en wanneer je dat gemeten hebt. Zolang je niet meet, weet je alleen waar het deeltje zich waarschijnlijk bevind. Dit is te begrijpen met het gedachtenvoorbeeld van de Schrödinger kat. Ontdek wat het verschil is als je dit gedachtenexperiment doet met 1 kat in een doos, of juist 40 katten in een doos.
Elk hemelobject heeft zijn eigen afstand. Die afstand is belangrijk te weten om een uitspraak te doen wat zich natuurkundig daar afspeelt in het universum. De afstandsbepaling naar hemelobjecten vormt de basis van bijna alle kennis die we opgebouwd hebben over het heelal. Die afstanden worden met bepaalde methodes bepaald. Hoe werken die methodes?
Het blijkt dat de afstandsbepaling een gelaagd systeem is. Je weet alleen de afstand voor iets wat veel verder weg is, als je eerst de afstand ijkt voor iets wat dichterbij is. Het is een getrapt systeem van diverse methodes om uiteindelijk te weten wat we nu weten:
- Sterrenstelsels ontwikkelden zich sneller in het jonge heelal dan we kunnen begrijpen anno 2024.
Afstandsbepaling is dus het fundament van de kennis boven ons hoofd.
Astrobiologie
30 minuten Webinars:
Zou de Aarde echt de enige planeet in het heelal kunnen zijn waarop leven tot ontwikkeling is gekomen? Volgens de meeste astronomen en biologen is dat zeer onwaarschijnlijk. Maar dit is evenmin aannemelijk te maken. Het is een gevoel. Het bestaan van buitenaardse levensvormen ontbreekt tot dusver.
De wetenschap zoekt met steeds betere technische middelen naar signalen die met leven in het heelal te maken zouden kunnen hebben. De James Webb Space Telescope neemt daarin een volgende stap: het onderzoek van de dampkring van planeten bij andere sterren. Tot de dag van vandaag is er nog nooit iets gevonden. Zou de Aarde echt de enige planeet in het heelal zijn waarop leven tot ontwikkeling is gekomen? Volgens de meeste astronomen en biologen is dat zeer onwaarschijnlijk.
Prof David Kipping heeft een duidelijk visie hierover.
Practica
Zonnewijzer aan de kerk in Sherborne Minster, Dorset, England.
30 minuten Webinars:
De zonnewijzer laat zien waar de Zon nu is. Dat is nuttig te maken als je de vertaalslag maakt naar ‘hoe laat is het nu’ maar ook welke dag is het vandaag. Het maken van je eigen zonnewijzer is in een dag te doen, mits je vooraf een goed plan voor jezelf hebt gemaakt na het bekijken van deze Webinar.
De aangeboden praktijk cursussen zijn geschikt voor wie begeleid zijn blikveld wil verruimen naar wat er boven je hoofd zich afspeelt. Heb je daar al enig notie van dan is dat een mooie start. Alle cursussen zijn ‘Leuk & Leerzaam’ tegelijk. Dit bevordert het leren en ervaren. Door practica komt het onderwerp dichterbij. Elke cursus eindigt met een ‘Master Class’ om de opgebouwde ervaring mee te nemen voor na de cursus. Ouders kunnen mooi meeliften met de interesse bij hun kind. Doe de cursus en de practica samen.
Di 19 Nov 2024, aanvang 19:30 - Voordracht: Het begin van het heelal - (Delft)
Organisator: KNVWS Delft
Spreker: Robert de Jong
Locatie: Nog nader te bepalen
Samenvatting:
Al sinds mensenheugenis probeert de mens te begrijpen waar het heelal vandaan komt. Is het OOIT of NOOIT begonnen? Meer opties zijn er niet. En toch geven beide scenarios alleen al filosofische vervolgvragen waar de mens niet meer uitkomt. Wetenschap laat ons in de steek, maar zelfs onze menselijke filosofie laat ons in de steek. Wat blijft er over? Het gewoon niet weten? Een externe actor in dimensies die niet de onze zijn?
De oerknaltheorie wordt meestal gebruikt om antwoord te geven dat het heelal OOIT begonnen is. De oerknal heeft echter niets te maken met hoe het heelal begon, maar hoe het zich daarna ontwikkelde. Welke oplossingen heeft de wetenschap en de filosofie beschikbaar over hoe de oerknal begon?
Dit is het archief van de e-Foto van de Week, die elke zaterdag naar je toegestuurd wordt, mits je daar een abonnement op hebt. Elke week weer wordt er een stukje diepgang over een onderwerp boven je hoofd bij jou binnengebracht. Meld je aan als je dit ook wilt ontvangen.
2023-2024 (Meteorologie)
‘Bedreiging’ wordt gemaakt tot kans (week 14-2023)
De ‘Laatste kwartier’ maan bestaat niet voor mij (week 15-2023)
Oplichtende nachtwolken (week 19-2023)
Donderwolk vanuit de ruimte (week 36-2023)
Meters lange schaduw (week 39-2023)
Regenboog op de ‘Hurtigruten’ (week 41-2023)
De rode regenboog (week 46-2023)
Noorderlichtverwachting 2024 (week 50-2023)
Het aurorajaar 2024 komt eraan voor jou (week 51-2023)
Wolkenfantasieën (week 01-2024)
De Kármán vortex (week 07-2024)
Wat is een vliegtuigspoor? (week 09-2024)
Kleurrijk poollicht (week 10-2024)
Schemereffect van een SpaceX raketlancering (week 11-2024)
Voorbeeld van minder lichtvervuiling (13-2024)
Schaduwwerking na zonsondergang (week 22-2024)
Noorderlicht in Afrika (week 23-2024)
Alles voor elkaar (week 35-2024)
Reflectie in een spiegel van het Grootse bestaan (week 36-2024)
2023-2024 (Planeetonderzoek)
Earthshine / asgrauw schijnsel (week 16-2023)
Mare Tranquillitatis / Zee van de rust (week 17-2023)
Belevingen blijven (week 18-2023)
Maankraters zijn meestal rond (week 20-2023)
Een rijtje maankraters (week 21-2023)
Orkaan zonder oceaan (week 40-2023)
De Zon en de Maan zijn bijna even groot (week 42-2023)
Zonsverduistering op Jupiter (week 45-2023)
Nooit groot genoeg (als er maar budget is) (week 47-2023)
Het aurorajaar 2024 komt eraan voor jou (week 51-2023)
Rotsblok op de planetoïde Bennu (week 14-2024)
Komeet P12 PonsBrooks boven vuurtoren (week 16-2024)
Komeet P12/Pons-Brooks nu op zuidelijk halfrond (week 18-2024)
Noorderlicht op Kinderdijk (week 19-2024)
Antistaart van komeet Comet 12P/Pons-Brooks (week 24-2024)
De Stickney krater op marsmaan Phobos (week 25-2024)
Asgrauw schijnsel: APP om het juiste moment te plannen (week 27-2024)
2023-2024 (Astrofysica)
Wolf Rayet type sterren (week 12-2023)
De planetaire nevel (week 23-2023)
Plantaire nevels (week 35-2023)
Explosies op de Zon (week 38-2023)
De menselijke hand (week 44-2023)
Gaswolk van vele kubieke lichtjaren (week 48-2023)
De Zon wordt elke seconde 4 miljard kg lichter (week 49-2023)
Herbig-Haro objecten (week 52-2023)
Details van de ster Betelgeuze op grote afstand (week 05-2024)
Van een gas ‘burp’ naar Bernard loep (week 06-2024)
Zonnevlam op de zuidpool (week 08-2024)
Zonnevlam ervoor en ernaast (week 26-2024)
2023-2024 (Kosmologie)
De Abell catalogus (week 25-2023)
Het heelal is vooral leeg (week 26-2023)
De heldere Melkweg (week 27-2023)
De Melkweg is als een ‘soort planetenstelsel’ (week 03-2024)
Sterrenstelselketting (week 12-2024)
Ontdek wat er niet zou moeten zijn (week 19-2024)
Botsing tussen lens- en dwergsterrenstelsel (week 21-2024)
Grootste vraagteken ooit op de foto (week 37-1024)
Botsing tussen twee sterrenstelsels (Arp 142) (week 38-2024)
2023-2024 (Ruimtevaart)
2023-2024 (Natuurkunde)
Krijg je vraag beantwoord over iets boven je hoofd.
Deze vragen zijn ingediend via het contactformulier of via WhatsApp. Je bent uitgenodigd. Er zijn geen domme vragen. Niet durven vragen is juist dom.
Roodverschuiving en toch komen enkele sterrenstelsels naar ons toe (NOV2024)
Sterrenstelsels bewegen van ons af. Het is vooral de ruimte die uitdijt. Maar er zijn er een aantal, ik geloof vier, die juist onze kant op ”bewegen” of eigenlijk wordt de afstand kleiner i.p.v. groter. Hoe kan dit dan als de ruimte uitdijt? Is dat dan het gevolg van aantrekking van massa/gravitatie-effect?
Het klopt dat de meeste stterrenstelsels van jou af gaan. Het lijtk dus dat de mens een centrale plaats heeft in het heelal, maar dat is niet zo. Als je op een andere plek in het heelal zou zijn, dan is dat ook zo. Dat is dat ballon met stippen verhaal. Dat gebeurt overal in het heelal en hoe groter de onderlinge afstand, des te groter is het effect. Ofwel een sterrenstelsel die kosmologisch gezien in je achtertuin staat heeft veel minder ‘last’ van deze uitdijing van het heelal, dan de eigen beweging van het sterrenstelsel zelf.
De Andromedanevel (M31) gaat b.v. nu net ook nog eens met 100+ km/s naar ons toe en dat is een beweging die bovenop de bestaande uitdijingssnelheid komt, en die snelheid is groter, want M31 staat zo dichtbij. Het is een ooit willekeurige startsnelheid geweest van eigenlijk alle sterrenstelsels in het heelal, en die wordt door de zwaartekracht van richting veranderd door de miljarden jaren. En dus zijn er ook sterrenstelsels die dichtbij staan, maar toch nu net van ons af bewegen. Ook dat komt voor.
Ofwel elk sterrenstelsel heeft zeker twee bewegingen: De eigenbeweging in een bepaalde richting t.o.v. de Melkweg + de uitdijingsbeweging van ons af.
Waardoor zie je sterren flikkeren en planeten niet? (OKT2024)
Een planeet ziet er anders uit dan een ster qua licht op ’t oog. Een ster is meer aan ’t flikkeren en een planeet wordt echt beschenen. En ’t licht is veel stabieler/constanter. Maar hoe zit dat eigenlijk? Komt dat doordat de ster qua energie-afgifte ook daadwerkelijk fluctueert, (want dat lijkt me dan toch niet te zien op deze afstanden), of is ’t een proces in de atmosfeer? En zo ja, waarom is ’t dan anders bij ’t licht van een planeet dan een ster? Waarom is dat wel constant?
Een planeet staat veel dichter bij dan een ster. Ter vergelijk: Als je 3000+ zonnestelsels naast elkaar zou zetten, dan ben je bij de dichtstbijzijnde ster aangekomen. Nu is een ster veel groter dan een planeet, maar toch heeft een planeet oppervlak in een telescoop en een ster nooit. Die staat eenvoudigweg daar te ver weg.
Als de puntlichtbron van een ster door de turbulente dampkring gaat dan wiebelt die lichtweg net zoveel als een planeet, maar bij een puntlichtbron zie je dan gelijk dat de ster flikkert en als het oppervlak heeft is dat niet belangrijk. Het is stabieler/constanter. Met name als een ster boven de horizon staat zie je dat verschil. De lichtweg door de dampkring boven je hoofd is 15 km. Daar vindt het weer plaats. Deze weglengte is 225 km als je een ster vlak boven de horizon ziet. (Daarom is de Zon dan ook rood).
Die turbulentie komt doordat warme lucht in de lichtweg anders het licht breekt dan koude lucht.
Waar blijft de energie van een foton als tegelijk het heelal uitdijt. Bestaat er geen wet van energiebehoud daarvoor? (MEI2024)
Als een lichtdeeltje / foton / electromagnetische straling door het heelal reist, dan wordt de golflengte (λ) steeds langer doordat het heelal uitdijt. De kleur verandert van b.v. blauw in de richting van rood. Het foton raakt roodverschoven. Dat is een feit. Ofwel de frequentie (f) van het foton neemt af (f = c / λ) en zo ook de energie (E) van dit foton (E = h x f). De snelheid (v) van het foton is constant en blijft de lichtsnelheid (v = c). Waar blijft die energie? Er is toch een wet van behoud van energie?
De energie van een foton (E) kan alleen toenemen, of afnemen, doordat het foton van ‘kleur’ / frequentie (f) verandert.
Het behoud van energie geldt voor effecten waarvan het foton zelf de oorzaak is. Dat is niet zo. De oorzaak van deze kosmologische roodverschuiving is het heelal en niet het foton. In dit uitdijend heelal is er geen behoud van energie. Het heelal dijt uit. Er komt steeds nieuwe ruimte tussen de ruimte in het heelal gedurende de reis van het foton door dat heelal. Het foton heeft daar wel ‘last van’, maar dit energieverlies van fotonen in een uitdijend heelal verdwijnt dus gewoon.
Hier zit het theorema van Noether achter. Deze laat zien dat behoudswetten samenhangen met continue symmetrieën. Er is alleen behoud van energie in een systeem met “tijd translatie symmetrie” en behoud van impuls bij “ruimtelijke translatie symmetrie” en behoud van impulsmoment bij “rotatie symmetrie”.
In een uitdijend heelal op grote schaal is er geen tijdstranslatie symmetrie, want het heelal wordt steeds groter. Je moet ook bedenken dat een comoving coördinatensysteem zoals wij dat altijd gebruiken, geen inertiaalsysteem is en dan is behoud van energie geen vanzelfsprekendheid meer.
Het is lastig uit te leggen dat behoud van energie geen vanzelfsprekendheid is. Mensen zijn geneigd je niet te geloven. Behoud van energie zit er diep in tegenwoordig.
Wat is de verbinding tussen de vorm van de hersenen en de grootste structuren in de kosmos? (MRT2024)
Ik vraag mij al jaren af hoe het komt dat de verbindingen tussen de neuronen in de hersenen, identieke gelijkenis vertonen met de grootste structuren in het heelal. Is dat niet op zijn minst zacht uitgedrukt behoorlijk merkwaardig ?
Bedankt voor je vraag. Inderdaad lijken de neuronen in de hersenen op de grootste structuren in het heelal genaamd superclusters. We moeten dat niet afdoen als toeval. Anderzijds ben ik ook voorzichtig dat we er een groot plan achter zien.
De structuur fassaliteert transport (lengte) en weer doorgeven (vertakkingen). Dat is nodig bij de hersenen. Bij de grootste structuren in het heelal kun je het die functie niet geven. Het heelal is teg root om informatie door te geven naar andere delen van het heelal. Het heelal is wel OOIT begonnen (en niet NOOIT). In dat ‘zaadje’ zijn deze grootste structuren al ontstaan. Daar schreef ik nu net afgelopen zaterdag over in de e-Foto van de Week. Je kunt je daarvoor ook abonneren als je daar interesse voor hebt. Maar ook de neuronen komen uiteindelijk ook van 1 cel toen deze ontstond in de baarmoeder en bleef maar groeien.
Wat is er beslist nodig om het allereerste leven te doen ontstaan? (FEB2024)
Van de mens mag je spreken dat dit leven is. Dat geldt zo ook voor dieren, maar is dat ook zo voor planten? Waar is de grens? Is dit definieerbaar? Wat is wel leven en wat is geen leven? Dit is de oervraag om meer inzicht geven in de complexiteit van de abiogenese.
Dit is de beste definitie van het leven:
Zonder leven vervalt de natuur vanzelf in een chaos. Het mag lang duren, maar dat is nu eenmaal de tweede hoofdwet van de thermodynamica:
Net voordat het eerste leven op aarde ontstond kwamen er drie complexe moleculen bij elkaar:
En dan ben je er niet. Tegelijkertijd zijn er op dat initiële moment ook gunstige omstandigheden nodig:
Kunnen heelallen ontstaan door ‘botsende’ glomes? (FEB2024)
Ik heb een eigen idee voor een heelal. Er zou een multiversum kunnen zijn die bestaat uit een set van 4-dimensionale glomes. En een set zijn er eigenlijk eindeloos veel. Als twee van die glomes/heelallen in dezelfde periode te dicht bij elkaar komen dan trekt de grootste glome een deel uit de andere glome. Daaruit ontstaat een big bang. Zo’n glome die dan weer ontstaan is uit uit die big bang kan dan groeien door het samensmelten van twee glomes. Dit lost het probleem op dat de James Webb Space Telescope sterrenstelsels ontdekt heeft die te vroeg na het begin van die oerknal al volwassen waren.
Ik weet niet of dit al een theorie is maar ik ben er zelf op gekomen en ik denk dat dit misschien wel wat kan zijn. Wat denk jij van dit idee?
De vraag is wat je beschrijft. Wat is een glome? Als een glome iets is, dan is er buiten die glome per definitie iets anders of niets. Tussen dat iets en dat andere, of niets, is er dus een rand of is de ruimte eindeloos gekromd zoals dat in ons heelal b.v. het geval is. Ons heelal heeft wel inhoud / volume maar geen rand. Wetenschappelijk bezien bestaat er alleen iets als er ruimte en tegelijk ook een tijdsbegrip aanwezig is. Een tijdsbegrip is niet dat er een klok is zoals wij als mens dat ooit bedacht hebben, maar dat je wel mag spreken van een oorzaak en gevolg, of ook er was iets ervoor en ook iets daarna. Zo’n glome moet deze eigenschappen hebben. Anders kan er eerst niet en later wel iets botsen.
Als er buiten een glome niets is, dan mag je ook niet spreken dat er eindeloos veel zijn want er is geen ruimtebegrip tussen glomes en dus kun je geen glomes tellen ook niet als het er oneindig veel zijn. Was er wel iets tussen glomes dan is de vervolgvraag wat voor eigenschappen dat dan heeft.
Wetenschappelijk is dit alles niet te begrijpen zonder dat je gebruik maakt van de quantummechanica. Die geeft een een veilige wereld aan wiskundige formules die we kunnen toepassen op quantumheelallen, als waren het atomen, maar zonder werkelijkheidszin.
Hoe is het mogelijk dat er vuur is op de zon zonder zuurstof? (DEC2023)
Wat een leuke vraag! Veel vragen heb ik al gekregen in mijn leven op dit gebied, maar deze is nieuw.
Vuur heeft brandstof, maar ook hitte en zuurstof nodig. Als een van deze drie ontbreekt, dan blijft een haard in de huiskamer niet branden. De Zon heeft wel brandstof en hitte, maar er is inderdaad praktisch gezien geen zuurstof in de Zon. Ofwel de Zon brand op een andere manier en dat geeft geen vuur.
De Zon is een grote hete gasbol. In de kern is het heet genoeg om de brandstof te versmelten (15 miljoen graden). De brandstof is sterk verhit Waterstof, en dat versmelt tot het element Helium. De Zon wordt daar elke seconde 4300 miljoen kilogram lichter van (E = mc2) en het verschil is hitte die door de Zon naar buiten gaat. Bij een haard is het dan direkt buiten. Die hitte in de Zon doet er 160.000 jaar over voordat het buiten is, en daarna valt het in enkele minuten misschien wel op jouw huid, daar je aan het strand ligt te bakken.
Daar is allemaal geen zuurstof voor nodig, maar wel brandstof, hitte en hoge druk (265 miljard bar).
En ontvang het gratis e-book “De introductie in de sterrenkunde”.